In 1472 kwamen de Portugezen In Nigeria voor handel in peper en ivoor. Al snel na de Portugezen kwamen de Britten. Hierna gingen de Europeanen over tot handel in slaven. De Europeanen namen vuurwapens en buskruit mee uit Europa en handelde dat voor slaven in West-Afrika (ook in Nigeria). De slaven gingen mee in een lange tocht over de Atlantische Oceaan naar de plantages in het Caribische gebied. Hier verhandelde ze de slaven voor de producten van de plantages, zoals suiker, katoen en tabak. Dit gebeurde in de tijd van de WIC, die in 1621 was opgericht. Doordat

deze handel plaats vond in een soort driehoek heette het de driehoekshandel. In 1807 werd de slavenhandel verboden aan de Britse burgers. Maar de Spanjaarden en de Portugezen haalden nog wel slaven uit Nigeria. De Britten gingen verder handelen in palmolie.

In 1849 werd een Britse ambassadeur benoemd voor de kust van Benin, dit was het begin van de machtsuitbreiding van de Britten in Nigeria. Hierna werd er in 1861 een Brits oorlogschip naar Lagos (ligt in zuidwest Nigeria) gestuurd om de stad te gaan bezetten. Dit is gelukt na hevige onderhandelingen en strijd. Doordat de stad werd bezet kwam er veel onrust. Hierdoor werd er een verdrag gesloten tussen de Britten en koning Akitoyo (toen huidige koning van Nigeria). Toch bleef er onrust in Lagos en maakten de Britten een kolonie van Lagos, kolonie Lagos. In 1882 kwam er de National Africa Co. Ltd. waarin een aantal grote Britse bedrijven naar uitbreiding streven door heel Nigeria. In 1885 verkregen de Britten op de Koloniale conferentie van Berlijn het protectoraat (betekenis: staat die door een ander, sterkere staat bestuurd wordt en ook bescherming biedt) over het zuidelijke deel van Nigeria. In 1906 werd het protectoraat Zuid-Nigeria samengevoegd met de Kolonie Lagos tot de Kolonie en Protectoraat Zuid-Nigeria. En later in 1914 werd de Kolonie en Protectoraat Zuid-Nigeria samengevoegd met het Protectoraat Noord-Nigeria waarna het de Kolonie en Protectoraat Nigeria werd. Hierbij werden verschillende culturen en religies bij elkaar gedaan. In de Tweede Wereldoorlog werd Nigeria een belangrijke tin leverancier voor de Britten. Toen er in 1951 een nationale grondwet kwam, kwam de Nigeriaanse bondgenootschap tot stand met verschillende volkeren, der Hausa, Yoruba en Ibo. Yoruba is nu de op twee na grootste etnische groep van Nigeria. de bevolkingsgroep Ibo (nu Igbo) is een van de minder ontwikkelde etnische groepen, maar zijn wel goed geschoold.

Op 1 oktober 1960 was dit hele gebeuren over, want de Britten konden niet op tegen de vele tegenstand door de bevolkingsgroepen van Nigeria. Het begon allemaal bij de leider van de Nigerian Youth Movement, Nnambi Azikiwe (Igbo-volk), die een tijdschema maakte voor de onafhankelijkheid van Nigeria. Hierdoor gingen de volkeren in Nigeria bewegingen laten ontstaan die hun volk liet verenigen. Zo werd er door het Igbo-volk de National Council of Nigeria and the Cameroons (NCNC) opgericht. Daarna richtte de Hausa-Fulani (grootste volk in West-Afrika) het Northern People’s Congress (NPC) op in 1949. In 1951 kwam er nog één bij, de de Action Group (AG). Deze groep werd opgericht door het Yoruba-volk. Doordat al deze volkeren in actie kwamen voor de onafhankelijkheid van Nigeria, konden de Britten dit niet vermijden. Er werden een federatie (betekenis: bond van samenwerkende staten of instituties die elk hun eigen zelfstandigheid houden) gevormd met drie deelstaten. Elke deelstaat krijgt zijn eigen centrale bestuur met vier ministers.

Voor de bevolking van Nigeria is de Sharia (Koran) heel belangrijk, omdat in de Sharia alle burgerlijke rechten staan van de Nigeriaanse bevolking. De sharia deelt

Nigeria in twee delen, het deel waar de Sharia regel geldt en waar die regel niet geldt (zie kader hiernaast). In 1959 werden er voor het eerst verkiezingen gehouden. Het NPC won deze verkiezing en vormde een coalitie (verbond) met de NCNC. Abubakar Tafawa Balewa werd premier en in het noorden werd de leider van het Igbo-volk, Nnamdi Azikiwe, president. Abubakar Tafawa Balewa was een Nigeriaanse politicus die de NPC oprichtte. Zij streven naar de onafhankelijkheid. In 1959 kreeg Nigeria ook een nationale vlag (zie kader), doordat het was goedgekeurd. Deze werd voor het eerst opgehesen op de dag van de onafhankelijkheid, 1 oktober 1960.